MINI  NIEUWSBRIEF           N0. 3

  HIJ LEEFT WEER

Hij leeft weer en nog steeds

Raakt Hij de mensen.

Roept ze op zonder bevel.

Maar aardig en zachtmoedig:

Wil jij met Mij naar Mensen gaan,

Ze bijstaan en troosten,

                                                Ze geven van je overvloed en trouw?

 

Hij leeft weer en nog steeds

Doorstraalt Hij mensen

Met zijn Geest, ze inspirerend.

Zonder dwang, maar ze bemoedigend:

Ga jij voor Mij naar mensen met Mijn woord

Van leven en van vreugde

Van vriendschap en van hoop?

Leef liefde voor.

        ZALIG PASEN

Tiny Hölscher

 

UW ZORG HEEFT MIJ BEWAARD.

 

Op de laatste vergadering van het Werkverband Religieuzen voor Gerechtigheid en Vrede werd een Inleiding gegeven over PRESENTIE als een vorm van zorgzame aanwezigheid.

Hier volgt hiervan een korte samenvatting, want het is zeker ook een aanmoediging voor ieder van ons in onze zorg en ‘er zijn’voor elkaar.

 

“ Presentie is een manier van zorg geven die dikwijls sterk afwijkt van wat normaal is in de hoofdstroom van het reguliere werk. Een presentie beoefenaar komt naar je toe, is in jouw leefwereld te vinden. Zij beweegt met je mee: waar je moet gaan, daar gaat de presentie beoefenaar, net zo snel of traag, solidair, nabij, aanspreekbaar.

 

Het draait in presentie om de relatie. De zorgontvanger wordt opgenomen in een aandachtige en liefdevolle betrekking waarin je je kunt laten zien zoals je bent, waarin je je kunt oprichten en geëerd wordt, waar het om jou gaat en niet over je problemen, je ziekte, schuld of tekorten. De presentie beoefenaar blijft bij je, ook als het niet goed met je komt.

De hulp staat dan ook niet uitsluitend en zelfs niet noodzakelijk in het oplossen, verbeteren, repareren en weer op orde brengen. Als dat allemaal kan en lukt, des te beter, maar in goede zorg gaat het daar dikwijls niet om, althand niet op de eerste plaats.

 

Presentie kent ook een moment van ontlediging, overgave en waakzame afwachtendheid. De gulden reden in presentie beoefening is dat we niemand verlaten, maar trouw en betrouwbaar in het leven delen dat aan onze zorg is toevertrouwd”.

OVERLEDEN FAMILIELEDEN

- Op 6 maart is een priesterneef van Jo van de Ven overleden ( Pater Servatius )

- Op 10 maart een zus van Truus Bos ( Mw. Tine Helwig – Bos )

- Op 16 maart een schoonzus van Tiny Hölscher ( Mw. Corrie Hölscher – Dekker )

ANDER NIEUWS

Dag voor religieuzen in ’s-Hertogenbosch.

Op 2 februari nodigde de Bisschop van ’s-Hertogenbosch, Mgr. Hurkmans, alle religieuzen uit. Willemien van Berkel, Gerda Slaghekke en Toos van Kaam geven er hier een kort verslag van: “Maria Lichtmis is dé dag van religieuzen: actieve en contemplatieve waren goed vertegenwoordigd. Mgr. Wiertz ,bisschop van Roermond, deelde met ons zijn rijke ervaring opgedaan in Ghana en sprak over de opkomst van nieuwe religieuze bewegingen. Bisschop Hurkmans bereidt het 450 jarig jubileum van het bisdom voor en vraagt ons gebed, onze getuigenis en offer. We eindigden met de vespers in de St. Jan.”

 8 Maart: Internationale Vrouwendag

Vanwege deze international vrouwendag was er in Boxtel ’s avonds een bijeenkomst georganiseerd voor de Boxtelse vrouwen: allochtonen en autochtonen, iedereen was welkom. Zes Missiezusters van O.L.Vrouw van Afrika uit Boxtel waren ook van de partij. Ondanks de regen was de zaal meer dan vol. Ineke Platel, een vrouw met M.S. en erg gehandicapt, hield een korte inleiding: “Vrouw, durf in jezelf te geloven”. Haar getuigenis was erg indrukwekkend. Daarna gaven 8 buitenlandse vrouwen een kort verslag hoe zij ingeburgerd zijn en hoe zij zich nu voelen. Het was allemaal erg positief en er heerste een ongedwongen, fijne sfeer. De avond werd voortgezet met muziek, dans en lekkere hapjes !!!

Francien van Berkel

Religieuzen tegen Vrouwenhandel

Op 6 april vierde Stichting Religieuzen tegen Vrouwenhandel (SRTV) haar 15 jarig jubileum. Tijdens de feestelijke herdenking gaven twee zusters , één uit Nigeria en één uit Italië een levendig en ontroerend verslag van hun inzet voor de slachtoffers van deze nieuwe vorm van slavernij. In een mooie gebedsdienst voelden wij ons sterk met hen verbonden. Meer hierover in de volgende nieuwsbrief.

Vastenproject de  “Masai”

In verband met het vastenproject dat dit jaar 2006 voor de Masai in Tanzania is, waren Jeanne Simons en Gerda Slaghekke uitgenodigd om iets te vertellen over de Masai op de basisschool in Helvoirt. Een kleine tentoonstelling met voorwerpen uit Tanzania was opgezet met behulp van moeders van de kinderen. Aan de hand daarvan hebben wij ons verhaal gedaan. Acht groepen van + 500 kinderen hebben op 14 en 15 maart vanaf 8.45 tot 12.00 uur uitleg gekregen. Het was een aparte ervaring om de kinderen stil en geïnteresseerd en enthousiast te krijgen. In het algemeen goed gelukt, maar we waren ook blij dat het voorbij was ! De kinderen waren voorbereid en wisten dat de “spaardoosjes” met inhoud bestemd zijn voor de Masai. Het onderwijzend personeel was ook erg geïnteresseerd. Misschien is hun “wereldje” wat verruimd.

Kinderen voor kinderen

                                  

De eerste communicantjes van de Hobbedonkenschool in Boxtel wilden hun solidariteit uitdrukken met kinderen in Tanzania. Jo Robben en Jeanne Simons hadden een leerzame middag met hen geïllustreerd met foto’s en voorwerpen met betrekking op het dagelijkse leven van kinderen in Afrika. De opbrengst gaat naar de gehandicapte kinderen van de kleuterschool van de Zusters van Sumbawanga in Tanazania.

 

BOVEN  ALLE  VERWACHTING

 

Mijn Gouden Jubileum is een onvergetelijke dag is geworden. Pater Harrie Mulders, M.Afr., waar ik 30 jaar geleden mee in dezelfde missie was, vond het fijn om in deze eucharistieviering voor te gaan. Alle zusters van Nuland, mijn familie, onze regionaal en contact persoon waren aanwezig. De gebeden en de gezangen van de viering had ik zelf samengesteld. Met de hulp van Truike de Win is het een prachtig boekje geworden.

In het restaurant werd het feest voortgezet voor familie en Witte Zusters met koffie en gebak, felicitaties, feestlied en cadeautjes. Vervolgens was een goed verzorgd diner met zang en toespraken.

Ik kan de Heer en allen die daar aan meegewerkt hebben niet genoeg bedanken.Ik hoop dat mijn dankbetuigingen de juiste personen hebben bereikt anders wil ik graag iedereen insluiten. Als missionaris van O.L,Vrouw van Afrika waarvan de 50 jaar ik 41 jaar in Afrika, Tanzania en Kenia was. Zelfs in Nuland zijn er zoveel mogelijkheden om mijn missie hier voort te zetten.

Marianne Kemmeren